Czy wiesz, że w przypadku 30% nowotworów istnieje związek między sposobem odżywiania a rozwojem choroby?
Zależnie od tego jaką żywność będziemy wybierać, może ona zwiększać lub zmniejszać ryzyko nowotworu.
Do czynników, które zwiększają ryzyko rozwoju raka zaliczamy także:
Dietę, którą można stosować w trakcie profilaktyki jest dieta antynowotworowa, której celem jest zapobiegać zachorowaniu na raka u osoby zdrowej. Pamiętajmy, że nasz organizm jest złożonym mechanizmem, na który wpływ ma wiele czynników, dlatego też należy wziąć pod uwagę, iż stosowanie wyłącznie diety antyrakowej sprawi, że nie zachorujemy.
Produkty roślinne, warzywa i owoce wytwarzają specjalne substancje, tzw. związki fitochemiczne, które pełnią w roślinie funkcje obronne. Są to związki, które działają antyoksydacyjnie, chronią roślinę przed szkodliwymi czynnikami środowiskowymi, są substancjami bioaktywnymi, które działają zapobiegawczo i leczniczo u ludzi. Korzyścią diety antynowotworowej jest również, to że bazuje ona na warzywach i owocach, których powinniśmy zjadać w ilości 3 porcje warzyw i 2 porcje owoców, zaś mięso jest dodatkiem.
Do produktów antynowotworowych zaliczamy:
Komponując dietę antynowotworową należy uwzględnić produkty zbożowe z ciemnej mąki (pieczywo, makarony), kasze, płatki owsiane oraz produktów będących źródłem kwasów tłuszczowych omega-3 (ryby, olej lniany, oliwa z oliwek).
Dieta antynowotworowa nie jest lekiem, który leczy raka jest jedynie czynnikiem, który wspomaga i chroni przed zachorowaniem (jest działaniem profilaktycznym). Niestety bardzo często pacjenci rozumieją dietę antynowotworową jako coś co leczy raka. W trakcie leczenia onkologicznego dieta powinna być dobrana indywidualnie dla każdego pacjenta, uwzględniająca rodzaj stosowanego leczenia, typ nowotworu, aktualny stan zdrowia i samopoczucie chorego.
Centrum Diagnostyki i Terapii Onkologicznej NU-MED w Zamościu, wyposażone jest w pracownię diagnostyczną z urządzeniem PET-CT.
PET-CT czyli Pozytonowa Tomografia Emisyjna to badanie obrazowe, z wykorzystaniem medycyny nuklearnej. Nieinwazyjne badanie PET-CT łączy dwie metody diagnostyczne tj. klasyczną tomografię komputerową CT oraz pozytonową tomografię emisyjną (PET), obrazującą procesy życiowe na poziomie komórek. Badanie PET-CT pozwala przeanalizować metabolizm zmian chorobowych, który różni się od metabolizmu zdrowych komórek.
Przed badaniem pacjent powinien poinformować personel medyczny o zażywanych lekach i poziomie cukru. Badanie przeprowadzane będzie w środku dnia. Zaleca się zjedzenie lekkiego śniadania oraz zażycie standardowo przyjmowanych leków przeciwcukrzycowych. Na cztery godziny przed badaniem nie należy niczego spożywać, w tym także insuliny. Dozwolone jest wyłącznie picie niegazowanej, niesłodzonej wody. Przed badaniem mierzony będzie poziom cukru we krwi. Bardzo ważne jest aby poziom glikemii przed badaniem był wyrównany. Zbyt wysokie wartości glikemii są przyczyną powstania artefaktów, niejednokrotnie uniemożliwiają przeprowadzenie badania.
Email: pet.zamosc@nu-med.pl
Nr tel: 84 535 9 800
Nr tel: 84 535 9 820
Ośrodki NU-MED Grupy realizują profilaktykę zdrowotną poprzez jednorazowe oraz cykliczne akcje, a także w formie programów profilaktycznych.
Profilaktyka dzieli się na:
Profilaktyka wczesna i pierwotna w ośrodkach Grupy NU-MED realizowana jest poprzez organizację eventów z elementami rekreacji, np. bieg „Ubiegamy się o zdrowie” w Katowicach i Tomaszowie Mazowieckim. Działaniom profilaktycznym sprzyjają też wszelkiego rodzaju plenerowe festyny, podczas których dokonuje się pomiaru poziomu cukru we krwi, pomiar ciśnienia tętniczego, czy przeprowadzana jest analiza składu ciała. Profilaktyka zdrowotna to także jedno z zadań, podejmowane przy organizacji Dni Otwartych Drzwi w ośrodkach w Elblągu, Katowicach, Zamościu i Tomaszowie Mazowieckim.
Realizacja profilaktyki wtórnej to organizowanie badań przesiewowych, np. mammografii, USG piersi, oznaczanie PSA pod kątem wykrycia nowotworów gruczołu krokowego i inne. Zorganizowaną formą działań są programy profilaktyczne.
Działania profilaktyczne kierowane są m.in. do osób aktywnych zawodowo. We współpracy z przedsiębiorcami prowadzone są pogadanki prozdrowotne, często połączone z pakietem badań. Grupę NU-MED w zakresie profilaktyki zdrowotnej wspiera Fundacja NU-MED.
Jakie badania profilaktyczne należy wykonywać i kiedy?
Badać powinnyśmy się raz w miesiącu, najlepiej kilka dni po miesiączce. Zaczynamy od dokładnego obejrzenia piersi. Oceniamy czy skóra nie jest zmieniona. Trzeba zwrócić uwagę na symetryczność brodawek, czy nie ma z nich wycieku, szczególnie budzi niepokój wyciek krwisty. Jeśli widać poszerzone naczynia krwionośne, tzw. „skórkę pomarańczową”, owrzodzenia skóry piersi należy udać się do onkologa Po obejrzeniu przechodzimy do badania okrężnym ruchem piersi. Zwracamy uwagę na wszelkie nierówności, zgrubienia, szczególnie guzki małe, twarde powinny nas zaalarmować. Pamiętajmy o zbadaniu dołów pachowych. Pierwszym objawem może być dyskomfort w pasze. Jeśli cokolwiek wzbudzi nasz niepokój w trakcie samobadania należy zwrócić się o pomoc do onkologa. Do Poradni Onkologicznej skierowanie nie jest wymagane.
Psychoonkolog to osoba, która specjalizuje się w pomocy pacjentom zmagającym się z chorobą onkologiczną, osobom, które są po przebytej chorobie oraz ich bliskim i otoczeniu. Zaangażowanie takiego specjalisty w proces leczenia może przyjmować różne wymiary – edukacja, wsparcie i motywacja, towarzyszenie, terapia odpowiadająca na potrzeby pacjenta.
Psychoonkolog może towarzyszyć choremu od diagnozy, poprzez cały proces leczenia do wyzdrowienia bądź śmierci. Korzysta przy tym z różnych sposobów pomagania. Jednym z nich jest rozmowa psychologiczna, w czasie której korzystający mają przede wszystkim okazję, by wypowiedzieć swoje myśli, emocje, obawy i wątpliwości związane z doświadczaniem choroby. W rozmowie pacjent ma szansę usłyszeć siebie, przyjrzeć się swojej postawie wobec choroby. Już od momentu diagnozy, na początkowych i kolejnych etapach leczenia (w trakcie radioterapii, chemioterapii, immunoterapii itp.) możemy korzystać ze wsparcia, by odszukiwać w sobie siły i motywację do zdrowienia, wzmacniać nadzieję i pokonywać kryzysy. Zaangażowanie pacjenta to ważny aspekt całego procesu leczenia – w tym również może pomóc psychoonkolog, wskazując obszary, na które pacjent ma wpływ.
Od psychologa możemy dowiedzieć się o technikach relaksacji, radzenia sobie ze stresem czy „dyskutowania” z własnymi myślami, by były bardziej zdrowe i wspierające. W sytuacji pogorszenia stanu zdrowia, gdy leczenie nie przynosi oczekiwanych rezultatów psychoonkolog może towarzyszyć pacjentowi i jego rodzinie w zadbaniu o jakość życia pacjenta i rozwiązywaniu trudności związanych z tym etapem życia, jakim jest umieranie.
Choroba onkologiczna zmienia dotychczasowe życie w każdej rodzinie. Zdarza się, że komunikacja między chorym a jego bliskimi jest nieefektywna, rozmowa z psychoonkologiem na ten temat może wpłynąć na poprawę w relacjach. Członkowie rodzin mogą korzystać z pomocy psychoonkologa, gdy nie wiedzą jak wspierać swojego chorego. Spotkania takie mogą pomóc wspierającym w lepszym zrozumieniu pacjenta na wszystkich etapach leczenia i zaawansowania choroby. Czasami rodzina potrzebuje skorzystać z takiej pomocy wcześniej niż sam pacjent jest na nią gotowy. To pacjent decyduje czy i kiedy zechce skorzystać ze wsparcia, jakie oferuje psychoonkolog.
Opracowała: Milena Milczuk, psychoonkolog CDiTO Zamość
Radioterapia to obok chirurgii i chemioterapii jedna z podstawowych form leczenia onkologicznego. Polega na napromienianiu guza nowotworowego, (lub obszaru, w którym znajdował się przed zabiegiem operacyjnym) wiązką promieniowania jonizującego. Odpowiednio wysokie dawki promieniowania mogą niszczyć komórki nowotworowe lub powstrzymać je od dalszego wzrostu i podziału. Najczęściej stosowana jest radioterapia zewnętrzna (teleteradioterapia) – w tym przypadku wiązki promieniowania, wytwarzane są w urządzeniach zwanych akceleratorami medycznymi. Radioterapię stosuje się jako leczenie samodzielne, w skojarzeniu z chemioterapią a także przed, jak i po zabiegach operacyjnych czy chemioterapii.
Radioterapia jest jedną z najskuteczniejszych metod walki z rakiem. Polega na wykorzystaniu promieni jonizujących do zniszczenia jak największej ilości komórek nowotworowych. Połowa wszystkich Pacjentów z nowotworem poddawana jest napromienianiu, a liczba wyleczonych tą metodą Pacjentów co roku wzrasta.
Podczas pierwszej wizyty lekarskiej każdy pacjent musi przynieść ze sobą dowód osobisty oraz kompletną dokumentację medyczną z przebiegu dotychczasowego leczenia. Dokumentacją medyczną nazywamy również płyty CD z zapisem obrazowych badań komputerowych: rezonansem magnetycznym (MR), tomografem komputerowym (TK), prześwietlenia (RTG) badania PET-CT.
Pracownicy rejestracji kontaktują się z pacjentem na jeden dzień przed planowaną wizytą, aby przypomnieć o niej i zarazem ją potwierdzić.
Czas trwania pierwszej wizyty lekarskiej w gabinecie to ok. 30 minut. Następnie pacjent kierowany jest na badanie tomografii komputerowej (które trwa ok. 30 minut), a jeśli leczenie wymaga przygotowania specjalnego unieruchomienia – pacjent kierowany jest do modelarni.
W następnej kolejności wyniki wywiadu lekarskiego oraz tomografii komputerowej trafiają do tzw. planowania, gdzie fizycy medyczni oraz lekarze ustalają plan leczenia pacjenta. Ponieważ jest to proces skomplikowany, a celem personelu medycznego jest przygotowanie planu leczenia w sposób dokładny i przemyślany – może on potrwać do 2 tygodni. Po stworzeniu planu leczenia pacjent zostaje poinformowany telefonicznie o terminie rozpoczęcia napromieniań w Ośrodku.
Pacjent przychodząc do Ośrodka na rozpoczęcie leczenia jest kierowany przez pracowników rejestracji do poczekalni, skąd technicy medyczni proszą go na pierwsze napromienianie, przy którym obecny jest lekarz prowadzący. Między kolejnymi wizytami, w zależności od ich ilości, ustalane są wizyty kontrolne, podczas których lekarz prowadzący bada stan pacjenta, jak również pacjent ma możliwość podzielenia się z lekarzem swoimi wątpliwościami.
Tatuaże są stałymi punktami na ciele pacjenta które umożliwiają powtarzalne i dokładne układanie chorego na stole terapeutycznym. W trakcie krótszych cyklów napromieniań (np. 5 frakcji) możliwe jest korzystanie z oznaczeń tymczasowych/zmywalnych, natomiast w dłuższych cyklach, konieczne jest użycie oznaczeń trwałych.
W trakcie radioterapii pacjentem opiekuje się wykwalifikowany zespół specjalistów. W jego skład wchodzą: lekarz prowadzący – onkolog radioterapeuta, fizyk medyczny, technik medyczny radioterapii, inżynier elektronik oraz pielęgniarka.
Lekarze – onkolodzy radioterapeuci – podejmują decyzje co do rodzaju i strategii leczenia, dawki napromieniań, obszarów, które należy leczyć oraz ograniczają ilość zdrowej tkanki poddanej napromienianiu tak, aby promieniowanie działało głównie na komórki nowotworowe.
Lekarz i pielęgniarka sprawują także opiekę nad pacjentem przez cały okres terapii. Fizyk medyczny opracowuje technikę terapeutyczną oraz indywidualny plan leczenia. Technik medyczny radioterapii wykonuje codzienne seanse napromienienia, a inżynier elektronik zapewnia bezpieczne działanie wszelkich urządzeń
Po kwalifikacji do leczenia promieniami i wykonaniu tzw. procedur przygotowawczych (tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego, badania PET) okres przygotowania planu napromieniania to ok 1 – 2 tygodnie
Pojedynczy seans radioterapii trwa ok. 10 minut, całość leczenia może trwać od 1 do nawet 7 tygodni w zależności od intencji leczenia, sposobu porcjowania dawek i tolerancji leczenia przez chorego. W pewnych sytuacjach klinicznych pacjent napromieniany jest jednorazowo.
Niektóre osoby są w stanie pracować, niektóre mogą pracować na część etatu lub korzystać ze zwolnień lekarskich. Jednak gdy pojawi się zmęczenie, spadek energii, złe samopoczucie należy porozmawiać z lekarzem o dalszym postępowaniu.
Nie. Jest to zabieg bezbolesny. Różne dolegliwości, w tym ból, mogą stopniowo nasilać się w przebiegu leczenia gdy pojawiają się objawy tzw. ostrego odczynu popromiennego – miejscowej reakcji zdrowych tkanek znajdujących się w napromienianym obszarze.
W trakcie leczenia Pacjenci zgłaszają się na regularne wizyty do lekarza prowadzącego, który udzieli informacji, jak należy zmniejszać dolegliwości związane z odczynem popromiennym. Wszystkie niepokojące objawy należy zgłaszać lekarzowi w trakcie wizyty. W razie potrzeby można zawsze poprosić w recepcji o pilny kontakt z lekarzem. Nie należy na własną rękę, bez uzgodnienia z lekarzem stosować żadnych maści, płukanek czy ziół. Liczbę cykli napromieniania obszaru guza oraz dawkę ustala lekarz radioterapeuta. Zazwyczaj radioterapia podawana jest przez 5 dni w tygodniu. W zależności od zaleceń lekarza może ona trwać krócej lub dłużej, gdyż całkowita dawka promieniowania oraz liczba zabiegów jest uzależniona od rodzaju i zaawansowania nowotworu, ogólnego stanu zdrowia chorego, a także równoległego leczenia innymi formami terapii
Jeżeli istnieją wskazania do pooperacyjnej radioterapii, leczenie można rozpocząć po całkowitym wygojeniu się ran pooperacyjnych. Po zakończonym okresie rekonwalescencji.
Rozrusznik serca nie jest przeciwwskazaniem. Natomiast konieczna jest wcześniejsza konsultacja w jednostce kardiologicznej gdzie był implantowany.
Chorzy poddani teleradioterapii i brachyterapii nie promieniują po wyjściu z pomieszczenia terapeutycznego, dlatego nie stanowią żadnego zagrożenia dla otaczających je osób, w tym dzieci.
W większość przypadków pacjent jest leczonych w trybie ambulatoryjnym tzn. że przebywa w domu lub hostelu i raz dziennie przyjmuje frakcję leczenia. Może docierać do zakładu radioterapii samodzielnie lub zorganizowanym transportem. Leczenie może odbywać się też na oddziale radioterapii – decyzje o trybie leczenie podejmuje lekarz.
Na ogół nie ma konieczności wykonywać badania diagnostycznego wcześniej niż 3 miesiące po zakończonym leczeniu. Decyzje czy badanie może zostać przeprowadzone podejmuje lekarz prowadzący.
Alkohol działa silnie drażniąco na śluzówki, przyczynia się do nasilenia dolegliwości związanych z radioterapią (takich jak np. biegunka) i zaburza metabolizm organizmu. Dlatego też w trakcie leczenia pacjenci nie mogą pić alkoholu, powinni też unikać gotowych płukanek do jamy ustnej na bazie alkoholu
Jeżeli wystąpi poparzenie skóry w trakcie radioterapii (odczyn popromienny) nie należy myć wodą podrażnionej okolicy.
Napromienianą skórę należy myć opłukując małą ilością letniej wody oraz delikatnie osuszać ręcznikiem, starać się nie drażnić napromieniowanej skóry i nie zmyć kresek. Nie wolno używać na tym obszarze skóry dezodorantów, kremów, oliwek, środków zawierających alkohol, plastrów, itp. Można używać łagodnych dermokosmetyków o pH neutralnym dla skóry, nie zawierających barwników, ani środków zapachowych. Do golenia należy używać tylko maszynki elektrycznej lub skracać włosy nożyczkami. Nie wolno golić twarzy „na mokro” za pomocą maszynki ręcznej czy też brzytwy. Nie wolno stosować płynów po goleniu. Podrażnionej skóry nie należy trzeć, drapać, opalać, tatuować, nagrzewać ani chłodzić (np. workami z lodem). W trakcie leczenia przeciwwskazane są kąpiele parowe, sauna, zabiegi kosmetyczne, kąpiele w basenach z wodą chlorowaną. Nie można podrażniać mechanicznie miejsca napromienianego poprzez ocieranie, drapanie oraz noszenie ciasnej bielizny. Zaleca się noszenie luźnych bawełnianych ubrań tak, aby nie obcierały one napromienianej okolicy.
Napromieniana skóra jest wrażliwa jeszcze kilka tygodni po leczeniu. Należy przestrzegać wyżej wymienionych zaleceń jeszcze 1–2 tygodnie po zakończeniu radioterapii. Po radioterapii przeciwskazane jest opalanie się na słońcu oraz korzystanie z solarium.
Jest to metoda badania, w której wykorzystuje się zjawisko jądrowego rezonansu magnetycznego. Pacjenta umieszcza się w silnym polu magnetycznym i dodatkowo poddaje działaniu fal radiowych. W wyniku skomplikowanych procesów zachodzących wewnątrz organizmu, które są przetworzone w trakcie badania przez system komputerowy tworzony jest obraz badanego narządu w dowolnej płaszczyźnie i trójwymiarowo.
Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania, jednak ze względu na możliwość podania kontrastu w trakcie badania, wskazane jest, aby pacjent nie spożywał posiłków na 2 godz. przed badaniem. Ze względu na silne pole magnetyczne występujące w pomieszczeniu, w którym wykonuje się badanie zaleca się, aby odzież pacjenta pozbawiona była części metalowych (guziki, zamki, cekiny)
Czas przeprowadzonego badania zależny jest przede wszystkim od jego rodzaju. Badania trwają od 15 do 60 minut.
We wnętrzu aparatu MR umieszczone są magnesy tzw. cewki gradientowe, które na przemian są szybko włączane i wyłączane. To wprawia je w wibracje wywołujące charakterystyczny stukot, który słychać podczas pracy aparatu. Jest to zjawisko normalne i nie należy się go obawiać.
Hałas przy badaniu MR nie jest groźny. Pacjent, żeby zmniejszyć jego dyskomfort, otrzymuje zatyczki do uszu.
Nie, na badanie MR odpłatne nie jest potrzebne skierowanie, pacjent po przyjściu na badanie sam wypełnia skierowanie i ankietę zawierającą informację na temat przeciwwskazań do badania.
Badanie MR uważane jest za bardzo bezpieczne. W celu wykonania badania wykorzystuje się pole magnetyczne i fale radiowe, których działanie nie wywołuje żadnych skutków ubocznych.
Środek cieniujący, tzw. kontrast to płynna substancja stosowana w badaniach diagnostycznych w celu uszczegółowienia uzyskiwanego obrazu. W wyniku jego zastosowania poprawia się jakość wykonywanego badania. Środek cieniujący jest częściej podawany w badaniach tomografii komputerowej niż rezonansu magnetycznego.
Środek kontrastowy podawany jest dożylnie lub/i doustnie. Dożylnie poprzez wenflon założony na przedramieniu pacjenta, za pomocą strzykawki automatycznej lub poprzez ręczne wstrzyknięcie.W niektórych przypadkach w miejscu wkłucia może wystąpić uczucie zimna, jest to normalna reakcja, która szybko ustępuje.
Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania, jednak ze względu na możliwość podania kontrastu w trakcie badania, wskazane jest, aby pacjent nie spożywał posiłków na 2 godz. przed badaniem. Z powodu możliwości podania kontrastu w trakcie badania Pacjent może zostać poproszony o dostarczeniew dniu badania wyniku badania poziomu kreatyniny. Ze względu na silne pole magnetyczne występujące w pomieszczeniu, w którym wykonuje się badanie, zaleca się, aby odzież pacjenta pozbawiona była części metalowych (guziki, zamki, cekiny).
Rezonans magnetyczny wytwarza silne pole magnetyczne. Może zakłócać pracę urządzeń elektrycznych np. rozrusznika serca czy neurostymulatorów. Pacjenci, którzy mają wszczepione takie urządzenia nie mogą znajdować się w pomieszczeniu,w którym jest aparat.
Przeciwwskazania:
Szpitale Onkologiczne Grupy NU-MED S.A. zapewniają szybką ścieżkę diagnostyki i kompleksowego leczenia onkologicznego ramach Pakietu Onkologicznego Ministerstwa Zdrowia.
Świadczenia medyczne są realizowane w ramach szybkiej ścieżki onkologicznej, dającej Pacjentowi pewność kompleksowej, szybkiej diagnostyki wstępnej i pogłębionej oraz wdrożenia leczenia onkologicznego ustalonego przez interdyscyplinarny zespół lekarzy specjalistów, składający się z lekarza onkologa, lekarza radioterapeuty oraz lekarza o specjalizacji zabiegowej. Wszystkie świadczenia medyczne finansowane są z środków publicznych, bezpłatnie dla Pacjenta.
Jest to metoda badania, w której przy użyciu promieniowania rentgenowskiego uzyskuje się obrazy (przekroje) badanego obszaru ciała. W trakcie badania lampa rentgenowska, inaczej niż w tradycyjnym badaniu rtg, porusza się ruchem okrężnym wokół osi długiej pacjenta. Wiązka promieniowania po przejściu przez ciało pacjenta ulega osłabieniu. Stopień osłabienia rejestrowany jest przez układ detektorów. Uzyskane wartości rejestrowane i przetwarzane są przez system komputerowy tworzący obraz badanego obszaru ciała.
Przed badaniem należy usunąć z badanej okolicy wszelkie metalowe elementy, takie jak zamki, guziki, klamry pasków, agrafki itp. oraz zdjąć spinki do włosów, biżuterię, okulary, aparaty słuchowe, niestałe protezy zębowe. W badaniach tomografii komputerowej dla uzyskania lepszego obrazu często podaje się środki cieniujące (kontrasty) dożylnie lub/i doustnie, dlatego na 4 godziny przed badaniem należy powstrzymać się od spożywania posiłków.
Badanie trwa do 15 minut, podczas których należy uważnie słuchać poleceń personelu.
Tak, na badanie odpłatne tomografii komputerowej potrzebne jest skierowanie od lekarza.
Środek cieniujący tzw. kontrast to płynna substancja stosowana w badaniach diagnostycznych w celu uszczegółowienia uzyskiwanego obrazu. W wyniku jego zastosowania poprawia się jakość wykonywanego badania. Środek cieniujący jest częściej podawany w badaniach tomografii komputerowej niż rezonansu magnetycznego.
Środek kontrastowy podawany jest dożylnie lub/i doustnie.
Tak, jest bezpieczne i stosowane od wielu lat. W badaniu TK wykorzystuje się promieniowanie rentgenowskie, jednak dawki na które jest narażony pacjent w trakcie badania są bezpieczne. Z powodu wykorzystania promieniowania rentgenowskiego wykonywanie tego rodzaju badań ograniczane jest u dzieci i młodzieży. Powszechnie też stosowane są osłony radiologiczne.
Najlepiej ubrać się w lekką bawełnianą odzież. Ważne, żeby na niej nie było żadnych metalowych elementów – zamków, guzików. Należy zdjąć ozdoby z włosów, okulary, aparaty słuchowe, niestałe protezy zębowe. W badaniach tomografii komputerowej dla uzyskania lepszego obrazu często podaje się środki cieniujące (kontrasty) dożylnie lub/i doustnie, dlatego na 4 godziny przed badaniem należy nie spożywać posiłków. Z powodu możliwości podania kontrastu w trakcie badania Pacjent może zostać poproszony o dostarczenie wyniku badania poziomu kreatyniny.
Przeciwwskazaniem do wykonania badania TK jest ciąża (można badać kobiety w ciąży, jeśli jest to bezwzględnie konieczne)
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do wykonania badania TK z zastosowaniem jodowych środków cieniujących jest występowanie wola toksycznego tarczycy.
Względne przeciwwskazania do wykonania badania TK z zastosowaniem jodowych środków cieniujących (wskazana przed badaniem konsultacja lekarza specjalisty):
Dobre nawodnienie pacjenta zmniejsza objawy uboczne po podaniu kontrastu. Nie ma przeciwwskazań do badania TK w stanach zagrożenia życia.
Wynik badania jest przygotowany w ciągu kilku lub kilkunastu dni. Zależy to od stopnia trudności badania.
Na wynik badania składa się:
Wraz z wynikiem badania Pacjent odbiera poprzednie wyniki badań obrazowych, jeżeli takie pozostawił w pracowni.
Onkologia kliniczna dawniej chemioterapia jest jedną z trzech podstawowych metod leczenia nowotworów złośliwych – jest to jedyna metoda, która działa na cały organizm człowieka czyli jest to tzw. leczenie systemowe.
Każdy lek niezależnie od drogi podania czy rodzaju leku, może powodować objawy uboczne. Ich natężenie wynika w znacznej mierze z indywidualnej tolerancji, u każdego człowieka innej.
Po niektórych cytostatykach TAK, głównie po Antracyklinie i Taksanie.
W Naszym Ośrodku nie ma odległych terminów przyjęć (max. do 10 dni). Termin przyjęcia zależy od posiadania aktualnych badań obrazowych, wyniku histopatologicznego, niezbędnych badań molekularnych. (Lekarz w czasie wizyty w poradni przygotowuje pacjenta do rozpoczęcia leczenia)
To zależy od choroby i jej zaawansowania. Mogą być to 4 miesiące, a może być wiele lat.
Wszystko zależy od wykonywanego zawodu, rodzaju leczenia oraz stanu zdrowia pacjenta. Jest to zawsze wspólna decyzja chorego i lekarza.
Efekty uboczne mogą być naprawdę różne. Zależy to od wybranego leku.
Chemioterapia wywołuje: nudności, biegunki, pogorszenie morfologii.
Leki celowane powodują: zmiany skórne, biegunki, nadciśnienie.
Immunoterapia wywołuje: zaburzenia endokrynologiczne oraz choroby zapalne z autoagresji.
Pacjenci mogą być poddawani leczeniu w warunkach oddziału onkologii klinicznej w trakcie hospitalizacji lub w warunkach ambulatoryjnych na oddziale dziennym (pobyt jednodniowy). Obecnie, wraz z dostępnością leków nowej generacji, coraz częściej stosowana jest właśnie chemioterapia ambulatoryjna.
Leczenie systemowe może być stosowane na różnych etapach leczenia onkologicznego w połączeniu z chirurgią oraz w leczeniu skojarzonym z radioterapią, a także samodzielnie.
Stosujemy leczenie:
Podczas leczenia trzeba być aktywnym fizycznie.
Zależy od rodzaju leczenia. Zwykle od 1-2 dni do 14 dni.
Wszystko zależy od rodzaju leczenia. Pacjent musi być poinformowany przez lekarza o tym jakie produkty są zakazane przy stosowaniu konkretnej terapii.
Nasz Ośrodek zapewnia swoim pacjentom konsultacje z dietetykiem.
Niektóre cytostatyki wymagają stosowania zestawów wielowitaminowych, np. pemetrksed. Nie ma bezwzględnych przeciwskazań do stosowania witamin w trakcie leczenia systemowego, ale zawsze powinno się omówić to z lekarzem i nie należy korzystać z dużej ilości suplementów. Podczas stosowania Deksametazonu, należy przyjmować wapno z witaminą D3 oraz lek z potasem i magnezem. Przy leczeniu systemowym opartym o platyny (Cisplatyna, Karboplatyna, Oxaliplatin) należy przyjmować magnez z Vit B6. Wskazania do przyjmowania żelaza z kwasem foliowym musi określić lekarz.
Copyright © 2022 Grupa NU-MED
Projekt i wykonanie: 
Polski